Onte tocaba O leo i arremecághona na Coruña, e nun escenario ben inesperado, o Jazz Vides. Escatolóxico, teatreiro e provocador, Leo de Matamá proba no show a indiscutíbel galeguidade de The Clash e funde nunha mesma canción a música de Te recuerdo Amanda e o ánimo retranqueiro de Las casitas del barrio alto, sempre cun aire cañeiro e punk, pero por riba de todo con humor, con moito humor, e quen non ande sobrado disto mellor que non se moleste en ir velo. Ao rematar o concerto imos tomarlle algo á Terraza, atendendo á proposta de Viascón que nos avisa que esa noite hai alá jam session rockeira.

Na conversa co Leo acaba aparecendo o nome do defunto Frank Zappa, autor de creatividade inesgotábel e entusiasta defensor da liberdade de expresión, cuxa vida e obra estivo marcada por un permanente espírito lúdico.



Eu non perdín a ocasión de recomendarlle as músicas dese curmán brasileiro de Frank Zappa, o xenial Tom Zé, un home que tampouco está moi preocupado que digamos polas formalidades e convencións.



para saber máis: o disco d'O leo i arremecaghona de balde n'A Regueifa; a páxina oficial de Tom Zé e a de Frank Zappa; un blog en español sobre os filmes de Frank Zappa e a web de Esperando o pagode, con abundantes petiscos desa opereta-alfaia creada polo Tom Zé. ¶