Pouco despois das nove e media da mañá do tres de outubro a Lúa empezará a aparecer por diante do Sol, ocultándoo progresivamente ao longo dunha hora até cubrir o 90% da súa superficie a iso das once menos dez. Nese intre o Sol só nos amosará unha estreita franxa circunscrita á Lúa, suficiente en calquera caso para iluminar mais que de sobra a parte da Terra que nos rodea. O eclipse non é total, senón anular, e polo tanto non chegará a "facerse de noite" por uns minutos; para iso deberemos agardar outros vinte anos, até o eclipse do 2026, pero con certeza a experiencia de mañá será igualmente valiosa, e a redución de luz durante a ocultación, non sendo absoluta, si será mais que aprezábel (reparen outra vez no dato: no momento do máximo só un 10% do disco solar ficará á vista).

No suplemento La Voz de la Escuela poden ler un estupendo artigo de Marcos Pérez sobre o eclipse. Na web da agrupación Io hai unha completísima sección con todo o que vostede quixera saber sobre o tema pero nunca se atrevería a preguntar. Mais aínda: un grupo de compañeiros da agrupación está neste mesmo momento desprazándose a Zamora, lugar desde onde o luns retransmitirán o eclipse por Internet, así que estean moi atentos. E por se todo isto non lles parece dabondo, visiten a páxina que creou a xente do Planetario de Pamplona; a do Clube Vega compostelán; o blog de Víctor R. Ruiz e o de Ángel R. López Sánchez, e por suposto InfoAstro, que inclúe unha interesantísima entrevista con Javier Armentia.



Seguro que o saben porque xa o escoitaron milleiros de veces, pero sempre paga a pena insistir: é extremadamente perigoso mirar ao Sol sen a protección axeitada, pois poderíamos sufrir queimaduras irreparábeis na retina. Non serven de nada os típicos trucos caseiros, como o emprego de radiografías, CDs ou negativos velados, e por suposto tampouco valen as gafas de sol, debido a que estes obxectos só filtran unha pequena parte da luz visíbel pero non impiden o paso da radiación ultravioleta e a infravermella, co cal o perigo é o mesmo que ollando a simple vista ou maior incluso por mor da aparente e falsa sensación de seguridade que poderían proporcionarlle a un observador incauto. Só podemos mirar para o Sol empregando gafas para eclipse homologadas, que levan filtros específicos cun elevadísimo factor de protección. Estas gafas están deseñadas para a observación a simple vista e non poden ser empregadas en ningún caso como filtro para uns prismáticos ou un telescopio. Revisen que o seu estado de conservación sexa perfecto, descartándoas inmediatamente se detectan nelas pequenas roturas ou rabuñazos. Aínda coas gafas postas non é recomendábel ollar para o Sol por espazo de mais de tres ou catro minutos seguidos.



Unha alternativa cómoda, eficaz e totalmente segura consiste en proxectar a imaxe do disco solar sobre unha pantalla, tal e como nos amosa o gráfico que aparece sobre estas liñas. É unha técnica moi sinxela ao alcance de todo o mundo: construír un instrumento como o que nos propón Vendell neste PDF lévanos mais ou menos o mesmo tempo que tardamos en tomar un café. Unha última opción é achegarse ás observacións públicas que os diferentes museus científicos e agrupacións astronómicas teñen previsto para o luns. Na Coruña será como sempre a Casa das Ciencias (no Parque de Santa Margarita) o escenario central de todas as actividades.

Mais nada. A disfrutar!

dos arquivos estranhos: Tránsito e infortunio * Atendendo á estrela panadeira * Unha escusa para mirar ao ceo. ¶