Los cuatro sonetos del apocalipsis
NICANOR PARRA, 1985
Hai un ano, como sempre que preciso dunha voz clara e sabia, botei man da poesía do chileno Nicanor Parra. Non atopei nada desde entón que me pareza tan revelador e intelixente, así que aquí están, outra vez, os seus Catro sonetos da apocalipse. A pancarta é hoxe, como daquela, a mesma, unha que berra pola paz, contra o fanatismo.
¶
Publiquei os sonetos na madrugada do día 13 de marzo, ao volver da manifestación convocada por un governo fanático felizmente xa desaparecido. As palavras que aquí saíron un día antes, o proprio once de marzo, tamén eran de Nicanor Parra:
HAY QUE PAVIMENTAR la cordillera
pero no con cemento ni con sangre
como supuse en 1970
hay que pavimentarla con violetas
hay que plantar violetas
hay que cubrirlo todo con violetas
humildad
igualdad
fraternidad
hay que llenar el mundo de violetas
O sistema de comentarios está á disposición dos lectores de "signos de vida" (antes "días estranhos") exclusivamente para a publicación de opinións e comentarios relacionados co contido deste blog. Calquera texto publicado por medio do referido sistema non reflicte necesariamente a opinión do autor deste blog. As opinións e informacións publicadas no sistema de comentarios son de autoría e responsabilidade integral dos leitores que del fixeran uso. O autor deste blog resérvase o dereito de suprimir os comentarios e textos que considere ofensivos, difamatorios, calumniosos, preconceitosos ou de algunha forma perxudiciais a terceiros. Textos de carácter promocional ou inseridos no sistema sen a debida identificación do autor (nome completo e enderezo válido de e-mail) tamén poderán ser eliminados.
