Descubro lendo o Cultural a existencia dun suxerente Diccionario de últimas palabras editado por Seix Barral. Teño claro que cando un está nas últimas non soe dispoñer do suficiente tempo e lucidez para pensar frases memorábeis coas cales despedirse do mundo, e así se explica que un tipo listo como Graham Bell se limitase a dicir Non, ou que o grande matemático Leonard Euler anunciase o seu derradeiro suspiro coa precisión e brevidade dun austero Eu morro. Leonard Bernstein, porén, optou por un desacougante What's this?, que non sei ben se é unha grande parvada ou unha frase moi profunda, a formulación mais simples posíbel da nosa perplexidade ante ese enorme misterio que é a morte.

Foi xusto antonte que me contaron un xenial exemplo de últimas palabras. O protagonista é o pai do cantautor español Joaquín Sabina, que durante a súa agonía pasou un bon pedazo de tempo intentando falar, mas non era quen. Cando a súa voz acabou de se encher dun sopro final de claridade, o que escoitou a súa familia foi algo absolutamente inesperado, unha única pregunta á cal ninguén lle saberá dar xamais unha resposta verdadeiramente satisfactoria:

-¿Y de donde sacarán tanto dinero las diputaciones?


The night of the hunter: Melinda e Melinda ¶