Charles Dickens. Robert Louis Stevenson. Dashiell Hammett. Daniel Defoe. Jonathan Swift. Bram Stoker. René Goscinny. Jules Verne. Hans Christian Andersen. Mark Twain. Herbert George Wells. Herman Melville. Jack London. Edgar Allan Poe. Arthur Conan Doyle. Agatha Christie. Hugo Pratt. Xabier P. Docampo. Gianni Rodari. Antoine de Saint-Exupéry. George Orwell. Aldous Huxley. Jerome David Salinger. James Matthew Barrie. Oscar Wilde. Lewis Carroll...
The two children used to play with a globe. Spinning it round and round, they pointed their finger somewhere on the globe having their eyes closed. And if that point happened to be Peking, Madagascar or Mexico, they would look in the libraries for books with stories about the place they had chosen.
They loved reading. They enjoyed it. The light at their window was on till late at night.
It was with the 'light' of the books they had found themselves walking near the Great Wall of China, listening to the ocean song along with the Vikings, living beside the Pyramids in ancient Egypt, going for a sleigh-ride on the frozen lakes together with the Eskimos, participating in the games of ancient Olympia and being crowned with a branch of wild olive tree.
And whenever they fell asleep, all of the tales, the stories, the legends, the places, the writers, the heroes would be mixed up in their dreams to lull them gently to sleep: Aesop would recite his fables to Shahrazad from the highest place of the Eiffel Tower, while Christopher Columbus would listen to Tom Sawyer talking about his mischief on a river boat on the Mississippi River. Alice would travel in Wonderland together with Mary Poppins and Andersen would narrate his own tales to Ananse the Spider, outside a pyramid.
The games with the globe combined with the books made the children enjoy themselves immensely as it never seemed to end. They had found a way to become navigators and explorers through their pages. Their 'light' helped them to conquer the whole planet, live through different civilizations and eras and admire their great variety. In short, they could experience life in that great world, beyond their little room. They could fly everywhere, travel around and dream.
And of course, they would always forget to turn off the light!
"Are you going to sleep at last?" their parents would shout to them. "It's too late. Turn off the light!"
"We can't", they would always reply bursting into laughter. "The 'light' of the books never turns off."
Angeliki Varella
(Translated from Greek by Eva Kaliskami)
Os dous nenos soían xogar cunha esfera terrestre. Dándolhe voltas e voltas apontaban cos seus dedos nalgún lugar sobre o globo mantendo os seus olhos pechados. E se resultaba que ese ponto era Pekín, Madagascar ou México, buscaban nas estanterías livros con historias sobre o lugar que escolheran.
Eles amaban a leitura. Disfrutaban con ela. A luz na súa xanela seguía acesa até ben tarde polas noites.
Foi coa luz dos livros que eles se viron caminhando preto da grande muralha da China, escoitando o canto do océano xunto aos vikingos, vivindo a carón das pirámides no antigo Exipto, paseando en trineo nos lagos xeados acompanhado polos esquimós, participando nos xogos da antiga Olimpia e sendo coroados cunha rama de oliveira.
E cando caían durmidos todos os contos, as historias, as lendas, os lugares, os escritores, os heroes mesturábanse nos seus sonos para arrolalos docemente: Esopo recitaba as súas fábulas a Scheherezade desde o ponto máis alto da Torre Eiffel, mentres Cristóbal Colón escoitaba a Tom Sawyer falar das súas trouladas nun barco polo río Mississippi. Alicia viaxaba polo país das maravilhas xunto a Mary Poppins e Andersen narraba os seus proprios contos á aranha Ananse, fóra da pirámide.
O xogo coa esfera combinado cos livros facía que os rapaces disfrutasen inmensamente porque parecía non ter fin. Atoparon un xeito de convertirse en navegantes e exploradores a través das súas páxinas. A súa "luz" axudoulhes a conquistar o planeta enteiro, a vivir ao longo de diferentes civilizacións e épocas e a admirar a súa grande variedade. En poucas palavras, eles descubrían a vida no inmenso mundo, alén da súa pequena habitación. Voaban a todas partes, viaxaban a todas partes e sonhaban.
E, por suposto, eles sempre esquecían apagar a luz!
"Ides durmir por fin?" os seus pais berrábanlhes aos dous. "É moi tarde. Apagade a luz!"
"Non podemos", eles sempre respondían estoupando en grandes gargalhadas. "A luz dos livros non se apaga nunca".
(Traducido do grego ao inglés por Eva Kaliskami. Versión en galego de Martin Pawley)
Compartimos a lista e de seguro os puntos suspensivos. Quen imaxina historias tan fermosas desconhece aínda as historias e sentimentos que reinventan os seus lectores.
Mantemos, coa melhor intención do mundo, o que apontamos o outro día, non sería mala idea que vostede ocupase unha referencia, non oficial, de asesor educativo para este País, nunhas circunstancias que non son as de hoxe. Do BNG xa sabemos as mutuas opinións.
Recolheremos velas nestes días de paixón.
Saúdos deica a semana republicana.
Non, Jaio. O día do livro é o 23 de abril en todas partes, por coincidir coa data do falecemento de Chéspir, Cervantes e o Inca Garcilaso de la Vega. O 2 de abril é o Día Mundial do Livro para Nenos, pois nesa data naceu Hans Christian Andersen. Se se fixa, todos os nomes que puxen son de autores que poden ser lidos por rapaces. Non metín a James Joyce, que como ben sabemos ambos é un dos nosos autores de cabeceira.
Escoitaba o outro día a un tipo na radio dicindo que o que non se lía antes dos 20 anos xa non se disfrutaba tanto. Que logo xa todo era releer e meter libros nunha caixa con paredes demasiado ríxidas.
Ufff, se é por poder ler claro que os poden ler os nenos, non son autores de estilo rebuscado. Pero en canto ó contido.. ahí xa o discutiría, ahí hay algunhas das mais arrepiantes descripcións de individuos e sociedades que eu lin.
Voto a faltar algúns, pero sospeito que ahí non acadaríamos consenso :DD
Akin, está vostede pensando na senhora Rowling, por exemplo?
Todos os da lista son autores excepcionais (algúns máis que outros, obviamente). É obvio que a maior parte deles non son apropriados para un rapaz de oito anos, por exemplo, que dificilmente podería resistir o impacto de Moby Dick. Pero con trece ou catorce anos, por que non? Eu lin a esa edade Red Harvest de Dashiell Hammett, que dos citados é seguramente o escritor máis duro, e aquí sigo, coas súas obras completas como livro de cabeceira.
Fican á súa disposición os comentarios para completar a serie de nomes con aqueles dos que gosten máis.
O sistema de comentarios está á disposición dos lectores de "signos de vida" (antes "días estranhos") exclusivamente para a publicación de opinións e comentarios relacionados co contido deste blog. Calquera texto publicado por medio do referido sistema non reflicte necesariamente a opinión do autor deste blog. As opinións e informacións publicadas no sistema de comentarios son de autoría e responsabilidade integral dos leitores que del fixeran uso. O autor deste blog resérvase o dereito de suprimir os comentarios e textos que considere ofensivos, difamatorios, calumniosos, preconceitosos ou de algunha forma perxudiciais a terceiros. Textos de carácter promocional ou inseridos no sistema sen a debida identificación do autor (nome completo e enderezo válido de e-mail) tamén poderán ser eliminados.
