Xa saben que esta bitácora sinte un certo aprecio polos haikus, así que era previsível que antes ou despois un destes exercicios dos venres consistiría en componher un. Xa saben as condicións: tres versos e dezasete sílabas en total, cinco no primeiro, sete no segundo e outros cinco máis no terceiro. Admítense algunhas trampas, claro, pero procuren que non se noten demasiado.
Someterse á estructura ríxida do haiku acaba por ser un acto liberador, créanme. Fagan a proba. E se conhecen máis dun idioma, intenten facer versións ou traduccións dun mesmo haiku. Eu, inducido pola minha sultana, ideei varios ao final dunha cea en Pamplona. Ningún deles especialmente memorável. Aquí vai un:
durante o día
as estrelas se esconden
no planetario
En galego disponhemos das contraccións entre preposición e artigo, pero en español tal cousa non é posível. O último verso crea algunha dificultade: a palavra
planetario ocupa xa catro das cinco sílabas. Non vale
"en el planetario"... pero si nos serve
"al planetario". Nada, hai que facer uns mínimos retoques:
por las mañanas
los astros se retiran
al planetario
Non me acaba de convencer. A palavra "astro" non soa ben de todo; obriga case a facer unha pausa especial. Temos que desviar a atención! Probemos a alterar a orde nese segundo verso:
por las mañanas
se retiran los astros
al planetario
A min sóame algo melhor, non sei a vostedes. Que lhes parece? Poderia seguir probando e pulíndoo un pouco, ou ben podo facer o que fixen aquel día: descartalo en favor deste que aparece
aquí. E todo isto en dez ou quince minutos, oian, inspirado, iso si, por unha sublime botelha de licor café.
O turno é agora seu, queridos leitores. Se lhes parece ben, claro.
¶