Todos os venres, de neno, paraba un pouco no quiosco de Manolo, nese punto xusto onde a rúa da Gaiteira deixa de ser a rúa da Gaiteira. Manolo era algo rojo, algo republicano e sobre todo algo ancián, así que aproveitaba para contarme historias da súa xuventude, anécdotas quizá reais do seu paso pola División Azul, que para el, como para Berlanga, resultaba a mellor opción coa que entreter o seu obrigado paso polo exército franquista. Eu paraba os venres pola tarde para mercar o Blanco y Negro, o suplemento do ABC que daquela -era o século pasado, compréndanme- aínda podía venderse solto, por oito pesos ou cousa semellante. No Blanco y Negro saían os divertidísimos artigos de Terenci Moix da serie Mis inmortales del cine, logo recollida en diversos volumes, corrixida e aumentada. O propio Terenci escribiría máis tarde unha memorábel historia do cine por fascículos para ese mesmo medio, unha obra gozosa que deitaba cinefilia por todas as súas páxinas mesturando o ensaio sisudo ao xeito André Bazin co seu inequívoco gusto polo kitsch.

Nas primeiras páxinas do Blanco y Negro aparecían críticas escritas por tres ilustres membros da Real Academia da Lengua: Manuel Alvar, que se ocupaba de libros que eu xamais lerei; Lázaro Cárreter, que falaba de estreas teatrais que ficaban a seis centos kilómetros de distancia, pero que así e todo parecíame imprescindíbel; e Julián Marías, que escribía sobre cine. Non fai falta que lles diga quen era o meu preferido.

Julián Marías morreu en Madrid aos 91 anos. Era un afeccionado doutra época, alguén ao cal certos estilos e temas chegábanlle seguramente xa moi tarde. Da súa traxetoria como filósofo e escritor, que para min é totalmente allea, falarán dabondo todos os xornais; o que quería facer hoxe desde este blog é ofrecer unha pequena homenaxe a unha persoa que quedará sempre asociada a aquela etapa da miña vida na que despertaba os sábados a horas indecentes para ver na televisión xoias como Os amantes crucificados de Mizoguchi, mentres a miña nai, unha santa, erguíase á súa vez da cama para traerme un cola-cao e unhas galletas. ¶